بعد از خالکوبی چه اتفاقی برای بدن می افتد؟ - وبلاگ آراسا

به گزارش وبلاگ آراسا، پس از تزریق جوهر به پوست، ذرات جوهر ممکن است به صورت غیرفعال به وسیله خون و مایعات لنفاوی منتقل شده یا به وسیله سلول های ایمنی در معرض فاگوسیتوز قرار گیرند و پس از آن در غدد لنفاوی رسوب نمایند.

مطالعات نشان می دهد که خالکوبی سیستم ایمنی را تحریک نموده و باعث افزایش محافظت در برابر عوامل استرس زا می گردد که باعث آسیب بافت نرم می شوند.

امروزه خالکوبی به طور فزاینده ای رایج تر شده و این فرایند نگرانی های بهداشت و ایمنی را افزایش داده است. از جمله این نگرانی های ایمنی، موارد مربوط به سیستم ایمنی است.

این امر به این علت است که خالکوبی شامل وارد کردن جوهر به سوراخ های کوچک ایجاد شده در اپیدرم است و رنگدانه ها به عنوان یک جسم خارجی در نظر گرفته می شوند که ممکن است پاسخ ایمنی در بدن ایجاد نمایند.

خالکوبی رسوب دائمی رنگدانه نامحلول در لایه پوست است. به گزارش سیناپرس، پس از تزریق جوهر به پوست، ذرات جوهر ممکن است به صورت غیرفعال به وسیله خون و مایعات لنفاوی منتقل شده یا به وسیله سلول های ایمنی در معرض فاگوسیتوز قرار گیرند و پس از آن در غدد لنفاوی رسوب نمایند.

رنگدانه های مورد استفاده در خالکوبی یا از فلزات معدنی و اکسید های آن ها یا از ترکیبات پلی آروماتیک تشکیل شده اند. این فلزات عبارتند از نیکل، کروم، منگنز و کبالت در کنار کربن سیاه که بیشترین عنصر مورد استفاده دی اکسید تیتانیوم بوده و همه این ها از نظر بیولوژیکی بی خطر در نظر گرفته می شوند.

به گزارش سیناپرس، سمیت دی اکسید تیتانیوم به ساختار کریستالی آن بستگی دارد، ساختار آناتاز فعال فوتوکاتالیستی که می تواند گونه های اکسیژن فعال را هنگام قرار گرفتن در معرض نور فراوری کند.

پیشتر معین شده که رنگدانه های آلی و معدنی در کنار ناخالصی های عنصر سمی از جوهر خالکوبی، در نهایت به غدد لنفاوی می رسند. در این پژوهش محققان انتقال رنگدانه های آلی، فلزات سنگین و دی اکسید تیتانیوم را از محل تزریق به غدد لنفاوی مشاهده کردند. رنگدانه های آلی با کوچک ترین ذرات که به غدد لنفاوی می رسند، بیشترین محدوده میزان را نشان می دهند.

علاوه بر این جابجایی، محققان توانستند تغییرات در ساختار بافت های مجاور ذرات خالکوبی را تشخیص دهند. در مجموع، پژوهشگران شواهد قوی برای مهاجرت و رسوب طولانی مدت رنگدانه های خالکوبی، در کنار تغییر ساختاری بیومولکول ها که ممکن است باعث التهاب پوستی و سایر عوارض جانبی ناشی از خالکوبی گردد، گزارش کردند.

به گفته پژوهشگران، لایه درم پوست، محلی که جوهر خالکوبی در آن رسوب می نماید، سرشار از رگ های خونی، عروق لنفاوی، اعصاب و سایر ساختار ها است. در درم، سلول های دندریتیک پوست، ماکروفاژها، سلول های CD4 T و سلول های لنفوئیدی ذاتی وجود دارند.

این سلول ها در محل مناسبی قرار دارند تا در پاسخ به آسیب واکنش نشان دهند مانند آسیب ناشی از سوزن خالکوبی که برای تزریق رنگدانه وارد پوست می گردد. رنگدانه جوهر به عنوان یک جسم خارجی در نظر گرفته می گردد که در کوشش برای پاکسازی آن، یک پاسخ ایمنی ایجاد می نماید. به گزارش سینا، پوستی که به تازگی خالکوبی شده متورم می گردد و مهاجرت غدد لنفاوی منطقه ای مشاهده می گردد.

هنگامی که جوهر خالکوبی در پوست باقی می ماند، ماکروفاژ های پوستی جوهر را فاگوسیتوز می نمایند و جوهر در واکوئل های آن ها جمع می گردد. آنزیم های موجود در واکوئل قادر به تجزیه جوهر نیستند.

محققان دریافتند که مرگ ماکروفاژ ها منجر به آزاد شدن رنگدانه می گردد. این ماکروفاژ ها متعاقباً جوهر آزاد شده به وسیله جمعیت ماکروفاژ های قبلی را می بلعند و این فرایند به طور نامحدود ادامه می یابد که ماندگاری خالکوبی ها را تضمین می نماید؛ بنابراین محققان به این نتیجه رسیدند که ماندگاری خالکوبی در طولانی مدت به تجدید ماکروفاژ ها بستگی دارد تا طول عمر آن ها.

مطالعه عملکرد سیستم ایمنی نشان می دهد که خالکوبی سیستم ایمنی را تحریک نموده و باعث افزایش محافظت در برابر عوامل استرس زا می گردد که باعث آسیب بافت نرم می شوند. در این پژوهش ها، محققان رابطه معکوس بین ایمونوگلوبولین ترشحی A (SIgA) و کورتیزول را مشاهده کردند.

افرادی که از قبل خالکوبی نداشتند فشار بیشتری را بر روی سیستم ایمنی خود تجربه کردند که با کاهش بیشتر در ایمونوگلوبولین ترشحی آن ها مشاهده شد. به گزارش سیناپرس، نتایج روی هم رفته نشان می دهد که بدن به مرور زمان به تعرض خارجی خالکوبی عادت می نماید. با این حال، توجه به این نکته مهم است که افراد دارای سیستم ایمنی سالم سریع تر بهبود می یابند.